Belgen hebben iets met Frankrijk. Het is nog steeds én met afstand onze populairste vakantiebestemming. Wat minder geldt voor onze golfende landgenoten. Die trekken liever richting Spanje of Portugal en als het even kan nog verder. Wat we best kunnen begrijpen, alhoewel "la douce France" ook heel wat schitterends te bieden heeft.
Blikvanger is én blijft uiteraard Les Bordes (foto). Ooit geconcipieerd als de privégolfbaan van Baron Marcel Bich, nijp de "h" van zijn naam en je weet waarmee hij zijn gigantisch fortuin maakte, is de door Robert von Hagge in de rustgevende Sologne uitgetekende topcourse nu voor iedereen haalbaar. Meer zelfs, de astronomische greenfee-bedragen die er vroeger gevraagd werden, hebben plaats gemaakt voor meer democratische. De 120 euro die er gevraagd worden, zijn immers een prikje voor achttien fabuleuze golfholes in een even fabuleuze omgeving. Als je op Les Bordes verblijft, krijg je zelfs een aanzienlijke korting. Wat de prijs/kwaliteit verhouding van deze 19/20-baan in de Peugeot Golf Guide nog verhoogt.
In het zog van het majestueuze Les Bordes verdringen zich niet minder dan zeven 18/20-banen. De Vineuil-baan van Chantilly is samen met het exclusieve Morfontaine de meest prestigieuze van het hele lot. Chantilly laat greenfeeërs met mondjesmaat toe, terwijl Morfontaine een exclusieve ledenbaan is waar je alleen met voorspraak en eventueel in het gezelschap van een lid een rondje mag spelen. Waar Chantilly zich als een sportief veeleisende baan profileert, koestert Morfontaine vooral klasse en uiteraard topkwaliteit. De baan is een absoluut pareltje, maar goed beschermd en van de nieuwsgierige buitenwereld afgescheiden door haar haast ondoordringbare schelp.
Kwaliteitslabel Robert von Hagge
Le Kempferhof (foto) ligt in de Elzas. Niet bepaald de ideale ligging voor een absolute topbaan. Daarom werd de fenomenale golfarchitect Robert von Hagge ingehuurd om er een ware kampioenschapsbaan uit te tekenen. Waar Bob uitstekend in geslaagd is. Meer zelfs, de baan is vanaf de back tee's zelfs ondoenbaar voor de gewone golfsterveling. Naar analogie van Les Bordes, waar het baanrecord vanaf de tiger tee's op naam staat van Jean Van de Velde met ...73, dus één boven par, moet je op Le Kempferhof van héél goeie huize zijn om de baan te bedwingen.
Het Les Châteaux-parcours van Golf Club du Médoc is wat vriendelijker alhoewel je ook hier de nodige lengte in huis moet hebben om geen mal figuur te slaan. Je kan de baan het best vergelijken met een inland links. De Canadese toparchitect Rod Whitman tekende in de zalige buurt van Bordeaux een vlot lopende, maar toch veeleisende course die iedereen zal boeien. Zeker omdat alle holes de naam hebben van een prestigieus Bordeaux Château. Zoals bijvoorbeeld Prieuré Lichine van Justin Onclin.
Golf National
L'Albatros van de bij Parijs gelegen Golf National (foto) is van een héél ander kaliber. Ook hier zat de onvolprezen Robert von Hagge aan de tekentafel, maar vermits de Golf National een initiatief van de Franse golffederatie was, mocht de Fransman Hubert Chesneau zijn handtekening onder von Hagge's plannen zetten. Iets wat Amerikaanse Robert er zonder morren bij nam. De cheque zal wel navenant geweest zijn... L'Albatros werd geconcipieerd als een kampioenschapbaan en kan dat aureool probleemloos aan. Logisch dat de Open de France er zijn vaste stek gevonden heeft.
Gonst het op het Golf National-complex meestal van de bedrijvigheid, dan moet je die op Prince de Provence met een verrekijker zoeken. Vergunningsproblemen zorgden er voor dat het absolute Robert Trent-Jones-meesterstuk afgesloten bleef voor het grote publiek. Meer zelfs, de baan is louter op invitatie te lopen. Toch hoopt men dat prachtige geheel ooit te legaliseren. Maar de weg zal lang, héél lang zijn...
We sluiten het kransje Franse topbanen af met een tripje naar het wondermooie Corsica. Helemaal in het zuiden van "l'Ile de Beauté" strekt zich bij Bonifacio le Golf de Spérone uit. Robert Trent Jones mocht in een uniek natuurkader één van de boeiendste en vooral mooiste Franse golfbanen aanleggen.
Toch is iedereen het over één zaak roerend eens. De mooiste hole van Frankrijk ligt niet op één van de acht hierboven aangehaalde pareltjes. Wél op Seignosse dat net naast een 18/20-notering grijpt. De elfde hole van deze eveneens door Robert von Hagge aangelegde prachtbaan, een par 5 van 528 meter vanaf een hoge tee naar een valleifairway met lieflijk, maar dreigend meertje met een lager gelegen green, krijgt al een paar jaartjes die nominatie opgespeld. Mét recht én reden...
|